بیماری های پوستی در ماهی خاویاری
مورفولوژی و ساختار اختصاصی تغذیه تاسماهیان سبب میشود تا این ماهیان غذای خود را از کف استخر جمع آوری کنند، همانطور که میدانیم حفره دهانی ماهیان خاویاری پرورشی نیز مانند دیگر اعضای خانواده تاس ماهیان در قسمت پایین سر قرار داشته و در زیر پوزه دارای سیبلک هایی هستند که توسط این سبیلک ها غذا را جستجو می کنند، لذا یکی از دلایل اصلی زخم در قسمت شکمی، می تواند به روش تغذیه این ماهیان مرتبط باشد.
زمانیکه ماهی خاویاری در کف استخر بدنبال غذا باشد سبب می گردد تا پوست ناحیه شکمی و بخصوص پلاک های آن ناحیه که بصورت برآمدگی های در زیر شکم می باشند دائما در تماس با کف استخرها قرار گیرد و این مسئله باعث آسیب، ایجاد عارضه و بیماری پوستی در نقاطی شود که به بطور دائم در تماس با کف استخر است در نتیجه این مسئله به مرور زمان باعث تحریک و حساس شدن این نقاط می گردد.
از طرفی در محیط های پرورشی اکثرا به دلیل تراکم بالای ماهیان بیش از حد نرمال، سبب می شود که ماهیان در نزدیکی هم بوده و در زمان شنا در طی حرکت خود، به یکدیگر برخورد می کنند و سبب ایجاد زخم در نقاط جانبی پوست این ماهی خاویاری شود.
در نتیجه پس از حساس شدن و یا حادتر از آن یعنی زخمی شدن پوست این ماهیان، انواع میکروارگانیزم ها از جمله عوامل باکتریایی می توانند یا به طور اولیه ایجاد ضایعه نموده و یا پس از بروز آزردگی بافتی به طور ثانویه موجب آلودگی گردند.
معمولا باکتریهایی که سبب آلودگی در ماهیان می باشند، به عنوان عامل فرصت طلب معرفی شده اند که فاکتورهای استرس زا به عنوان کلید شیوع آنها می باشد.
اندامهای خارجی ماهیان به دلیل اینکه ارتباط مستقیم با محیط آب دارند بیشتر از اندام های داخلی در معرض انواع آسیب ها و عوامل بیماریزا قرار میگیرند.
باکتری های فلور سطح بدن ماهیان به طور عمده می توانند از فلور آب منشا گرفته و بازتابی از فلور باکتریایی آب پیرامون خود باشند، چه بسا بین بروز و میزان ضایعات پوستی با میزان بار میکروبی و نوع آن مرتبط می باشد..
تهیه و تنظیم: سمیه حسن پور لسکوکلایه
مطالب مربوط به ماهیان خاویاری را از سایت بلوگا کالچر دنبال کنید.